Dag 26, 27 en 28

Dag 26: Marta- Fabrica de Roma: 81 km
Perfect ontbijtje. Op pad. Heuvelachtig, na Caprarola zit er zelfs een klim van 15% in en daarna nog enkele venijnige kuitenbijters. Hoe dichter bij Rome, hoe slechter de wegen worden. Gaten, kuilen, los asfalt en bij afdalingen is moeilijk te zien of in de schaduw de weg nog goed is. Veel gehots en geknots, niet zo fijn voor je edele delen en polsen. Veel olijfbomen, graanvelden, en verspreid staande kurkeiken. Ik kom langs het Lago de Vico, waar in de directe omgeving het grootste hazelnootgebied van Europa is. Ook veel rietvelden. In Tuscania prachtige familiegraven bezocht, lijken wel kleine tempeltjes. Onderweg bij een "agriturismo" voor een ijsje en een cola kreeg ik van de eigenaar natural garlic tegen de insecten. Hij zag wel dat ik helemaal lek gestoken was. Het weer is redelijk, bewolkt en niet te warm. De Bed & breakfast ligt landelijk net voor Fabrica de Roma. Wel weer even zoeken en vragen en natuurlijk klimmen. De Bed & Breakfast ligt buiten de stad in een bos. Hartelijk ontvangen. Ik blijk de enige gast te zijn. Het toerisme ligt hier op zijn gat. Lekker diner daar met verse groente uit eigen tuin en nog wat kletsen. Fijne dag.
Dag 27: Fabrica de Roma- Fermello: 54 km
Heerlijk ontbijt met een Frans stel, vanmorgen gearriveerd. Hele conversaties over Europa enz. Van Claudia en Henrico tips gekregen over de bezienswaardigheden op mijn etappe. Mooi weer. De zon schijnt. Tempo maken valt niet mee op de slechte wegen en het verkeer blijft rakelings langs je heen suizen. Ik rij nu vnl. op drukke autowegen. Veel troep en afval langs de kant van de weg. In Fermello heeft Claudia een jeugdherberg voor me geregeld. Onderweg nog wat kerken proberen te bezoeken, helaas ofwel dicht, ofwel in gebruik als museum, tv-studio of groentekraam. In Fermello wacht een grote groep wandelaars, allen pelgrims, op de wenteltrap, tot de jeugdherberg open gaat. Veel bombarie als blijkt dat alles vol zit. Als het stof opgetrokken is heeft iedereen een slaapplaats. Dat wil zeggen, ik mag na toestemming van de vrouwelijke pelgrims op de vrouwenkamer slapen. Geen bezwaar van mijn kant. Blijkbaar hebben sommigen zich aan het tumult onttrokken en elders soelaas gezocht, want velen zijn nu weg. Ik heb op mijn hele tocht nog niet zoveel pelgrims bij elkaar gezien. Samen pelgrimsmenu met twee Canadese meisjes en een Deense. De Deense helpt hier tijdelijk, de Canadese meiden maken een trip van Nice naar Venetië. Vroeg naar bed, morgen voor dag en dauw vertrekken. Mooie dag.
Dag 28: Fermello- Rome: 50 km.
Om kwart voor 6 eruit, samen met de Canadese meisjes die ook op tijd weggaan. Prachtig uitzicht uit jeugdherberg, die boven op een heuvel ligt. Vandaag mijn laatste etappe: naar Rome. Ik wil daar niet te laat aankomen. De route staat niet op GPS, dus zelf even uitvogelen. Eerst naar een bar voor een pelgrimsontbijt. Daarna om half 7 op weg. Het fietst heerlijk zo vroeg. Ook nu toch al wel veel verkeer. Het blijft tot Rome heuvelachtig. Het laatste stuk fiets ik langs de Tiber op een ooit mooi fietspad. Nu dichtgegroeid met riet. Om half 11 kom ik op het St. Pietersplein aan. Mijn familie ziet mij eerder dan ik hen. Wat een geweldige ontvangst. Op en nabij het plein is het stikdruk. Ik heb het gehaald. Bij het plein gaan we het vieren met koffie en gebak. Van Dimitra kreeg ik een cadeautje: een boekje "Met opa op de fiets". Ze straalde helemaal. Zou het toch waar zijn, wat ik dacht? Zou ze in verwachting zijn? Voorzichtig opperde ik deze gedachte. Ja, ja, en nog wel van een tweeling. Geweldig!!! Met tranen van vreugde omhelsde ik haar.
Wie had dat verwacht. Een supermooie kroon op mijn reis.
Fantastisch om zo ontvangen te worden. Juichend, zingend en jubelend fiets ik naar het appartement, terwijl de anderen met de taxi gaan. Wat een prachtig onderkomen hebben we met alle luxe en zelfs 2 badkamers. We gaan tot woensdag samen Rome verkennen. Kan ik mooi weer op adem komen, genieten en bijkletsen en natuurlijk Dimitra extra verwennen. Daarna mijn fiets wegbrengen naar camping Smeraldo bij het Lago di Bracciano om te laten vervoeren naar Nederland en samen met het vliegtuig terug naar Amsterdam. In Smeraldo ontmoet ik onverwacht nog Peter en Yvonne en andere Nederlandse Rome-gangers. Samen nog gezellig een "grande birra" gedronken en bijgepraat.
Een enerverende reis.
Alle volgers bedankt voor de tips, aanmoedigingen en berichtjes. Een "hart onder de riem" waren jullie voor mij.
De epiloog volgt later.